Zapraszamy osoby, które nie odebrały upominków i książkowej publikacji jubileuszowej, do odbioru wydawnictw jubileuszowych w sekretariacie szkolnym w godzinach od 7.00- 16.30 (w piątki do 16.00)

W dniu 14.10.2015 zakończyliśmy Rejestrację on – line Uczestników Obchodów 40-lecia Zespołu Szkół Elektrycznych w Kielcach.

Serdecznie zapraszamy  Absolwentów, Nauczycieli, Pracowników oraz wszystkie osoby chętne do udziału w Uroczystościach 40-lecia Zespołu Szkół Elektrycznych w Kielcach.

Osoby te będą mogły nabyć upominki  i pamiątkową publikację książkową w siedzibie szkoły w dniu 17 października 2015 r. od godziny 14.15.

Pytania prosimy kierować na adres jubileusz40@ezse.pl.

Prezentacja multimedialna wykonana przez Bartłomieja Makosa z klasy 2D z okazji Jubileuszu 40 -lecia Zespołu szkół Elektrycznych w Kielcach.

Link do prezentacji

Z okazji Jubileuszu ZSE zespół nauczycieli przygotowuje  publikację książkową, w której znajdziecie Państwo historię naszej szkoły, etapy jej rozwoju, wspomnienia absolwentów, nauczycieli oraz dyrekcji, relację z nadania ZSE imienia Prezydenta R. Kaczorowskiego, zestawienia osiągnięć uczniów w olimpiadach, konkursach  i zawodach sportowych, dane na temat realizowanych projektów unijnych, informacje  o kołach zainteresowań, a także wybrane „scenki” z życia szkoły i internatu.
Publikacja będzie wzbogacona zdjęciami, które zachowały się w  kronikach szkoły. W jubileuszowej księdze znajdziecie Państwo również  wykaz kadry zarządzającej, nauczycieli,  pracowników obsługi  i administracji, warsztatów i internatu ZSE oraz wykaz absolwentów (wg rocznika ukończenia szkoły) wraz z nazwiskiem wychowawcy.Staramy się, by na kartach książki pojawiły się najważniejsze wydarzenia z życia szkoły, chcemy przypomnieć i zachować w pamięci ludzi, którzy tworzyli i nadal tworzą historię ZSE, pragniemy wskrzesić atmosferę dawnych lat i pochwalić się tym, co udało się stworzyć na przestrzeni 40 lat istnienia naszej szkoły. Mamy nadzieję, że wzbudzi ona w Państwu miłe wspomnienia, bowiem:” Niektóre wydarzenia odciskają się w nas tak głęboko, że stają się bardziej doniosłe dopiero długi czas później. Takie chwile jątrzą przeszłość, a przez to są
zawsze obecne w naszych wciąż bijących sercach. Niektórych wydarzeń się nie wspomina, lecz przeżywa je od nowa.”( R. Scott Bakker).

Publikacja będzie gotowa na początku roku szkolnego 2015/ 2016 i można ją zamówić przy logowaniu.

„Czym jest historia? Echem przeszłości odbitym przez przyszłość. Odblaskiem przyszłości rzuconym w przeszłość.” (Wiktor Hugo)

Powstanie i historia Zespołu Szkół Elektrycznych

Historia powstania Technikum i Zasadniczej Szkoły Elektrycznej sięga roku 1964. Pomysłodawcą i inicjatorem był ówczesny wicekurator Kuratorium Okręgu Szkolnego w Kielcach mgr inż. Józef Kozłowski.

Projekt techniczny budowy szkoły i warsztatów szkolnych kuratorium zleciło zespołowi inżynierów, na czele którego stanął mgr inż. Zygmunt Adydan – ówczesny dyrektor Zespołu Szkół Energetycznych w Radomiu.

Wykonanie projektu budowlanego powierzono firmie „Miastoprojekt Kielce”. Obejmował on budowę następujących obiektów: kotłowni rejonowej, internatu dla 300 uczniów, warsztatów szkolnych na 280 miejsc do nauki z pełnym wyposażeniem oraz budynku szkolnego o 31 salach dydaktycznych. Zespół został przez władze miasta zlokalizowany w północnej części ulicy Niskiej i zachodniej części ulicy Kościuszki. Teren był własnością prywatną. Nabyciem gruntów, ich uzbrojeniem oraz realizacją całego przedsięwzięcia zajęła się Dyrekcja Inwestycji Miejskich w Kielcach.

W 1969 roku przekazano do użytku kotłownię oraz internat, który wydzierżawiono tymczasowo Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Kielcach. Budowę hal warsztatowych i ich wyposażenie ukończono w połowie 1973 roku. W tym samym czasie rozpoczęto budowę ostatniego obiektu Technikum Elektrycznego– budynku szkoły. Zakończenie prac zaplanowano na marzec 1975 roku.

Rok szkolny 1973/1974 to Rok Nauki Polskiej i 200-lecia Komisji Edukacji Narodowej, rok ważnych rozstrzygnięć dla polskiej oświaty. To także czas otwarcia Technikum Elektrycznego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Kielcach (zarządzenie Kuratora Okręgu Szkolnego w Kielcach z dnia 18 czerwca 1973roku nr K. II a-36/6+7/73).

1 września 1973 roku w pięciu klasach pierwszych naukę rozpoczęło 179 uczniów, z czego 80 w dwóch klasach Technikum Elektrycznego o specjalności elektromechanika ogólna i 99 w trzech klasach Zasadniczej Szkoły Zawodowej o kierunkach: elektromonter i elektromechanik.

Na stanowisko dyrektora szkoły został powołany dotychczasowy wicedyrektor Technikum Mechanicznego w Kielcach, magister matematyki Stanisław Czernicki. Kierownictwo warsztatów szkolnych powierzono inżynierowi Marianowi Gajosowi, a internatu- Włodzimierzowi Wosiowi.

W roku szkolnym 1974/1975, oprócz pięcioletniego Technikum Elektrycznego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej, otwarto trzyletnie Technikum Elektryczne po zasadniczej szkole zawodowej oraz Wydział dla Pracujących Technikum Elektrycznego (zarządzenie Kuratora Okręgu Szkolnego w Kielcach z dnia 30 maja 1974 roku nr K. II a-36/10/74). Ogółem w roku szkolnym 1974/75 placówka liczyła 522 uczniów, w tym 44 dziewczęta.

1 września 1975 roku nastąpiło uroczyste otwarcie nowego budynku szkoły przy ulicy Niskiej 6, w którym rozpoczął pracę nowo powołany zbiorczy zakład szkolny o nazwie Zespół Szkół Elektrycznych w Kielcach (zarządzenie Kuratora Okręgu Szkolnego w Kielcach z dn. 15 maja 1975roku nr O. II a-0141/4/75).

fot.Zarządzenie Kuratorium Okręgu Szkolnego Kieleckiego w sprawie powołania ZSE.

W skład zespołu weszły następujące szkoły:

• Technikum Elektryczne w Kielcach z Wydziałem dla Pracujących
• Policealne Studium Elektroniczne w Kielcach
• Zasadnicza Szkoła Elektryczna w Kielcach

Kierunki kształcenia w Zespole Szkół Elektrycznych:

Technikum Elektryczne

• elektromechanika ogólna
• elektroenergetyka ogólna
• elektroenergetyka cieplna
• radiotechnika i telewizja
• telekomutacja

Policealne Studium Elektroniczne

• radiotechnika i telewizja
• telekomutacja
• elektromechanika sprzętu domowego

Zasadnicza Szkoła Elektryczna

• elektromonter
• elektromechanik
• monter urządzeń telekomunikacyjnych.

Jednocześnie z powstaniem Zespołu Szkół Elektrycznych zlikwidowano Technikum Elektroniczne przy ul. Śniadeckich w Kielcach, a nauczyciele i uczniowie (klas III- V) zostali przeniesieni do Zespołu Szkół Elektrycznych. Do nowej szkoły przesunięto również klasy czwarte i piąte o kierunku elektrycznym z Technikum Mechanicznego przy ul. Jagiellońskiej.

fot. Budynek szkoły przy ulicy Niskiej 6 w latach siedemdziesiątych

Mimo że budynek nie był jeszcze w pełni wykończony, to w roku  szkolnym 1975/76 rozpoczęło w nim naukę 37 klas o łącznej liczbie 1532 uczniów.

            Kadra dydaktyczna liczyła 72 nauczycieli etatowych i 29 dochodzących.Pierwszym dyrektorem Zespołu Szkół Elektrycznych został mgr Stanisław Czernicki, a zastępcami- mgr Amelia Rozborska i inż. Jerzy Pękala.

            Uroczyste otwarcie Zespołu Szkół Elektrycznych z udziałem przedstawicieli władz oświatowych odbyło się 18 października 1975 roku. Podczas uroczystości nastąpiło przekazanie uczniom sztandaru szkoły ufundowanego przez Komitet Rodzicielski. Uczniowie klas pierwszych złożyli uroczyste ślubowanie.

            Zespół Szkół Elektrycznych rozpoczął pierwszy rok swojej pracy. W dobrze wyposażonych pracowniach i nowoczesnych salach dydaktycznych przygotowywał młodych fachowców, wykwalifikowanych robotników i techników dla polskiej energetyki, elektroniki i telekomunikacji.

            Rok szkolny 1976/77 przynosi nowe kierunki kształcenia i nowe szkoły wchodzące w skład Zespołu Szkół Elektrycznych-Liceum Zawodowe nr 4 oraz Wydział Zaoczny Technikum Elektrycznego w Kielcach (zarządzenie Kuratora Oświaty i Wychowania w Kielcach z dnia 28 maja 1976 roku nr 0. II a-0141/25/76).

Od 1 września 1976 roku w obrębie Zespołu Szkół Elektrycznych funkcjonowały następujące szkoły:

• Technikum Elektryczne w Kielcach z Wydziałem dla Pracujących i Wydziałem Zaocznym
• Policealne Studium Elektroniczne w Kielcach
• Liceum Zawodowe nr 4
• Zasadnicza Szkoła Elektryczna w Kielcach

Oferta edukacyjna szkoły poszerzona została o następujące kierunki kształcenia:

• elektryczna i elektroniczna automatyka przemysłowa w technikum 5-letnim
• elektroenergetyka w 3-letnim technikum zaocznym
• monter urządzeń elektronicznych w 4-letnim liceum zawodowym
• elektromechanik urządzeń przemysłowych w 4-letnim liceum zawodowym.

fot. Dyrektor Stanisław Czernicki, nauczyciele i pierwsi absolwenci ZSE- rocznik 1976/1977

Na stanowisko dyrektora Wydziału Zaocznego powołano mgr inż. Adama Chrzanowskiego.

Ilość uczniów wzrosła do 1633, klas- do 43. Z młodzieżą pracowało 104 nauczycieli.

W roku szkolnym 1977/78 po wieloletniej pracy w oświacie, ze szkołą pożegnał się, odchodząc na emeryturę, dotychczasowy jej dyrektor mgr Stanisław Czernicki. Na czele placówki stanął mgr inż. Zygmunt Adydan.

1 maja 1988 roku kierownictwo objął  mgr Marian Krala, który pełnił tę funkcję do 31 sierpnia 2007 r.  Takie były początki i pierwsze lata Zespołu Szkół Elektrycznych.

W 2007 r. dyrektorem została, pierwsza na tym stanowisku kobieta,   mgr Aleksandra Szulc.

W roku szkolnym 2014/2015 w skład zespołu wchodzą następujące szkoły:

• Technikum nr 4
• Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 4

Kierunki kształcenia w Technikum nr 4:

• technik elektronik
• technik informatyk
• technik elektryk
• technik telekomunikacji
• technik energetyk

Kierunki kształcenia w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 4:

• elektryk
• monter elektronik
• elektromechanik

Obecnie w 31 klasach  technikalnych uczy się 904 uczniów, w tym 21 dziewcząt, a w 4 klasach szkoły zawodowej- 111 uczniów. Ogółem społeczność  uczniowska naszej szkoły liczy 1015 osób, z którymi pracuje 99 nauczycieli.

Opracowała  Lidia Molenda

Konkurs multimedialny  „Mój Elektryk ” – został rozstrzygnięty! Organizatorami konkursu byli nauczyciele naszej Szkoły, w tym nauczyciel przedmiotów informatycznych. Celem konkursu było rozwijanie zainteresowania młodych ludzi historią szkoły, jej działalnością, patronem. Praca konkursowa mogła być wykonana w postaci strony WWW albo prezentacji. Oceniając prace brano pod uwagę oryginalne podejście do tematu, walory estetyczne i użytkowe, nakład pracy oraz wykonanie jej zgodne z ogólnie przyjętymi standardami.

Wyróżnienia otrzymują:

Miejsce I

Marcin Lasota – Kl. 2D (opiekun Maria Wójtowicz)

Miejsce II

Michał Przygodzki – Kl. 2D (opiekun Agnieszka Brożyna)

Wyróżnienie

Konrad Siwczyk – Kl. 2E (Opiekun Agnieszka Brożyna) – za oryginalność i konstrukcję strony

Wszystkim uczestnikom serdecznie dziękujemy za udział w konkursie i  życzymy dalszych sukcesów.

Gratulujemy!

Proszę przypomnieć, w jakich okolicznościach została  Pani dyrektorem  jednej z największych szkół zawodowych w regionie?

A.SZ. Dyrektorem szkoły jestem od 01.09.2007 roku.  Wcześniej pracowałam jako nauczyciel fizyki i wychowania fizycznego  również w szkole zawodowej, tj. Zespole Szkół Zawodowych nr 3 w Kielcach. Pracę zawodową rozpoczęłam już na  studiach ,kiedy będąc na V roku fizyki, zadzwoniła do mnie ówczesna  dyrektor III LO im. C.K Norwida,  Ewa Gajewska i zaproponowała pracę w zastępstwie za nauczyciela fizyki przebywającego na urlopie dla poratowania zdrowia. Moją pasją od zawsze było nauczanie. Ponadto moja rodzina posiada duże tradycje w zawodzie nauczycielskim. Rodzice są nauczycielami, dziadek i stryj również nimi byli . W pewnym momencie pracy zawodowej postanowiłam spróbować swoich sił na nowym stanowisku. Pomimo że bardzo lubię bezpośredni kontakt z młodzieżą, zdecydowałam się spróbować  czegoś nowego.  Obawiałam się, czy podołam wyzwaniom, czy w ogóle kobieta ma szansę zostać dyrektorem tak dużej szkoły zawodowej. Zgłosiłam się na konkurs i ….dzisiaj niczego nie żałuję. Okazało się, że mój kontakt  z młodzieżą wcale nie osłabł.  Czuję się bardzo dumna, że mogę kierować jedną z najlepszych placówek szkolnictwa zawodowego w regionie i to w dodatku jako pierwsza kobieta w historii szkoły na tym stanowisku.

Czy pamięta Pani swój pierwszy dzień dyrektorowania?

A.Sz. Nigdy nie zapomnę swojego pierwszego dnia na stanowisku dyrektora szkoły. Byłam bardzo zestresowana, nie wiedziałam, czy wszystko wyjdzie tak, jak zaplanowałam. Obawiałam się trochę współpracy z nowymi osobami, przecież nikt w szkole, którą miałam kierować, mnie nie znał. Posiadałam co prawda duże doświadczenie nauczycielskie, jednak uważam, że dla nikogo zmiana otoczenia nie jest łatwa. Bardzo ważne było dla mnie wsparcie mojej rodziny. Synowie i mąż dodawali mi otuchy i byli pewni, że sobie świetnie poradzę. Ich wiara we mnie nawet dzisiaj, po ośmiu latach,  jest dla mnie „spiritus movens”.  W szkole okazało się, że mogę liczyć na pomoc wielu  bardzo życzliwych pracowników. Również młodzież była dla mnie łaskawa, wiedziała, że potrzebuję trochę czasu, aby wszystko „załapać”. W szczególności na początku bardzo pomocny był dla mnie były
dyrektor szkoły  – Marian Krala. To on wprowadził mnie we wszystkie tajniki kierowania „Elektrykiem”. Również dzisiaj, gdy mam jakiś problem, to konsultuję go z byłym dyrektorem. Od lat szkoła cieszy się uznaniem władz oświatowych , rodziców i młodzieży.

Czy jest jakiś przepis na przyjazną szkołę?

A.Sz. Jest mi niezmiernie miło, że szkoła, której jestem dyrektorem, cieszy się szerokim uznaniem władz oświatowych, rodziców i młodzieży. Z roku na roku nasze wyniki w różnego rodzaju rankingach są coraz lepsze. Cieszę się z pochwał  ze strony rodziców czy kuratorium. Jednak nie będę ukrywać, że najważniejszy jest dla mnie fakt, że szkoła jest bardzo ceniona przez młodzież. Z roku na rok  przybywa nam kandydatów. Szkolnictwo zawodowe przeżywa obecnie renesans, technika  stają się realną alternatywą dla przereklamowanych liceów. Nasza szkoła wypracowała swoją markę. „Elektryk” jest powszechnie ceniony, młodzież wie, że po ukończeniu szkoły rynek pracy nie jest dla niej zamknięty.  Od kiedy zostałam dyrektorem, położyłam duży nacisk na dobre relacje z młodzieżą. W „Elektryku” jest organizowanych wiele imprez okolicznościowych, które pozwalają na złamanie tradycyjnej bariery „nauczyciel-uczeń”. Dzięki nim możliwe jest stworzenie w szkole przyjaznej atmosfery do nauki.  Ponadto od ośmiu lat szkoła bierze bardzo aktywny udział  w różnego rodzaju wymianach/praktykach międzynarodowych (np. Anglia, Niemcy). Realizujemy wiele projektów unijnych  i one również kształtują pozytywny wizerunek „Elektryka” wśród młodzieży. Pragnę przypomnieć, że stosunkowo niedawno nasza szkoła obchodziła święto nadania imienia. To wydarzenie było ważne zarówno dla uczniów, jak i nauczycieli. Od tamtego czasu odczuwa się w szkole więź wytworzonej wspólnoty.

Jakie sukcesy  uczniów i kadry nauczycielskiej  wyróżniają naszą szkołę spośród innych w województwie?

A.Sz. „Elektryk” jest szkołą zawodową, dlatego nie mamy zbyt wielu sukcesów w olimpiadach przedmiotowych. Choć również takie się zdarzają. Mamy natomiast za sobą wiele zwycięskich olimpiad/konkursów zawodowych, to one wyróżniają naszą szkołę spośród innych w województwie. Jestem dumna z każdego sukcesu moich uczniów i nauczycieli. Cieszę się również z każdej osoby, której udało się zdać maturę i ukończyć edukację w naszej szkole. Wbrew powszechnej opinii, ukończenie czteroletniej szkoły zawodowej wcale nie jest proste. Wymaga dużej pracy i poświęcenia ze strony uczniów oraz nauczycieli. Z roku na rok nasze wyniki są coraz lepsze. Jednak wiele jeszcze zostało do zrobienia. Moim marzeniem jest rok, w którym wszyscy abiturienci zdaliby maturę i egzaminy zawodowe. Jeżeli chodzi o sukcesy kadry nauczycielskiej, to w ostatnim czasie nauczyciele czynnie angażują się w różnego rodzaju projekty unijne, wymiany/praktyki międzynarodowe. Często sami piszą projekty. Młodzież jest zadowolona, gdy widzi, że również nauczycielom zależy na ich przyszłości zawodowej. Kadra jest profesjonalna i zaangażowana w pracę,  a  praktyki  i wymiany pozwalają na zdobycie nowego doświadczenia zarówno przez uczniów, jak i nauczycieli.  W dobie szybkich zmian we współczesnym świecie zmienia się także system kształcenia.

Jaką szkołą  będzie w przyszłości „Elektryk”?

A.Sz. Przede wszystkim mam nadzieję, że „Elektryk” pozostanie tą samą szkołą, że panujący  duch wzajemnej pomocy nigdy nie zaniknie.  Nie musimy być we wszystkim najlepsi, ważne, aby nie zatracić tego,  co nas wyróżnia , tego ,że jak wymienisz nazwę „Elektryk’’, to wszyscy wiedzą, o jaką szkołę chodzi. Chciałabym, aby kolejne roczniki absolwentów, gdy tylko odwiedzą mury naszej szkoły, potrafiły się w niej odnaleźć. Jednak we współczesnym świecie umiejętność dostosowania się do szybko zachodzących zmian jest niezwykle ważna. W ciągu ostatnich  lat wiele już się zmieniło, mam nadzieję na lepsze. Aczkolwiek nie możemy spocząć na laurach. Pragnę  w najbliższej przyszłości położyć większy nacisk na nowoczesne technologie. Chcę, aby młodzież  korzystała z coraz lepiej wyposażonych pracowni zawodowych.  Myślę o wprowadzeniu ofert kształcenia w nowych zawodach, zgodnych z potrzebami rynku, na pewno będę zachęcać do pisania kolejnych projektów unijnych ,które niezmiernie poszerzają możliwości placówki. Trzeba pamiętać jednak ,że szkoła to żywy organizm, który  zawsze generuje nieprzewidziane sytuacje.  Jedno jest pewne: Nauka jest nieocenioną wartością.

Opracowała Katarzyna Podrzucek

A w Internacie …

 … od zarania jego dziejów, oprócz działalności opiekuńczo-wychowawczej prowadzone są zajęcia służące kształtowaniu u wychowanków kreatywności, samorządności, wrażliwości, empatii oraz poczucia estetyki. Wychowawcy dbają o rozwój emocjonalny, intelektualny, moralny, czyli duchowy poprzez prowadzenie – z wielką pasją i oddaniem – sekcji, np.: artystycznej, wolontariatu i PCK. Ale w imię porzekadła: ,,W zdrowym ciele zdrowy duch” zawsze staraliśmy się dbać też o ciało poprzez zajęcia sekcji sportowej oraz stołówkowej.

SEKCJA  ARTYSTYCZNA

Sekcja artystyczna w internacie ZSE istniała od początku funkcjonowania placówki. Jej znamienną cechą było i jest do dziś  podkreślanie roli sztuki w rozszerzaniu doświadczeń przeżywanych przez wychowanka i usprawnianiu działania wyobraźni. Sekcja artystyczna miała zawsze za zadanie budzenie nowych zainteresowań, pasji poszukiwania, dociekania, analizowania różnych form rzeczywistości po to, by zrozumieć ją w sposób jak najpełniejszy. Wszystko to pozwala na kształtowanie osobowości o większym potencjale twórczym. Dzisiejsza rzeczywistość zwiększa konieczność upowszechniania postawy twórczej, ponieważ poszerza się liczba zadań i obowiązków wymagających  kreatywnych i samodzielnych rozwiązań. Wiąże się to z koniecznością uaktywniania tego, co najbardziej indywidualne i osobiste w człowieku. Sekcja stwarzała możliwości i sytuacje sprzyjające wyrażaniu siebie poprzez twórczość w różnych formach, wyrabiała wrażliwość na sztukę, zachęcała do udziału w życiu kulturalnym naszego miasta.

Na przestrzeni lat sekcja zrealizowała wiele projektów o charakterze artystycznym, przybierały one najrozmaitsze formy: warsztaty, happeningi, spektakle, wystawy, recitale i wieczorki poetyckie. Odbył się wieczór poezji Edwarda Stachury, Marka  Grechuty, zaduszki jazzowe, wieczór poezji miłosnej i wiele innych. Mała scena internacka ,,Baj” przygotowywała spektakle dla najmłodszych dzieci z domów dziecka, przedszkoli i szkół podstawowych.

Przez te wszystkie lata odbyła się duża liczba spektakli o charakterze okolicznościowym, profilaktycznym i rozrywkowym.

Członkowie sekcji artystycznej, wraz z jej opiekunami, dbali zawsze o oprawę plastyczną imprez i uroczystości odbywających się na terenie placówki, opiekowali się kroniką i troszczyli o dekorację i wystrój holu, świetlicy i stołówki. W ramach podnoszenia jakości działań sekcja, wiele lat temu nawiązała i kontynuuje do dziś, współpracę z gronem pedagogicznym i młodzieżą z „Plastyka”. Wspólne działania zaowocowały licznymi wystawami, wieczorkami liryczno-muzycznymi, warsztatami doskonalącymi techniki plastyczne.

Aktualnie sekcja artystyczna splata swoje działanie z wolontariatem internatu. Efektem współdziałania są autorskie spektakle  prezentowane dzieciom hospitalizowanym w kieleckim szpitalu dziecięcym.

MŁODZIEŻOWA  RADA  INTERNATU

Od początku istnienia internatu funkcjonuje samorząd młodzieży zwany początkowo Radą Internatu, a od lat 90-tych Młodzieżową Radą Internatu. Na jej czele stoi przewodniczący wybierany w demokratycznych wyborach przez ogół mieszkańców.

MRI działa w oparciu o regulamin wywodzący się ze statutu napisanego przez młodzież w 1993 roku i  tworzy każdego roku własny plan pracy.

Zadaniem samorządu jest prezentowanie opinii w sprawach dotyczących mieszkańców placówki, współpraca z sekcjami, kreowanie życia kulturalno-oświatowego internatu (m.in. poprzez opiniowanie rocznych planów opiekuńczo-wychowawczych w punkcie dotyczącym organizacji imprez) oraz inicjowanie nowych wydarzeń.

Od lat MRI organizuje obchody Dnia Nauczyciela (obecnie Dnia Edukacji Narodowej). Wcześniej odbywały się one w formie wieczornic, akademii, odczytów, a obecnie są to spotkania przy słodkim poczęstunku. Trudno zliczyć ilość dyskotek, które organizowała MRI przez wszystkie lata –  mogło ich być około dwustu.

W czasach, kiedy internat był męski, zapraszano dziewczęta z „Medyka”, „Plastyka” czy z „Odzieżówki”. Kiedy internat stał się koedukacyjny, to okazjonalnie zapraszaliśmy młodzież z Technikum Leśnego w Zagnańsku, „Plastyka” oraz podopiecznych zaprzyjaźnionego Rodzinnego Domu Dziecka z osiedla „ Sady”. Zdarzały nam się też rewizyty. Mankamentem dyskotek jest zwykle godzina ich zakończenia – kwadrans przed ciszą nocną, tj. przed 22:00.

Tradycją stały się też grille integracyjne na początku roku szkolnego i z okazji Dnia Dziecka. Dzięki inicjatywie MRI zapoczątkowano obchody Pierwszego Dnia Wiosny, które najpierw obchodzono jako międzygrupowe konkursy związane tematycznie z tą porą roku. Budziły ogromne emocje, ponieważ każda grupa miała „chrapkę” na wygraną. Impreza przybierała też formę pochodu przebierańców z „Marzanną” w roli głównej, pikników połączonych z zabawnymi konkurencjami.

Rada zainicjowała także kursy tańca dla maturzystów, kurs samoobrony, Dni Kroniki Internatu, spotkania z ciekawymi ludźmi. Przez lata gościliśmy wiele sławnych postaci prezentujących różnorodne dziedziny życia – począwszy od sportowców poprzez ludzi kultury i sztuki –naukowców, aktorów, kabareciarzy, tancerzy, kombatantów, przyrodników, globtroterów, a skończywszy na przedstawicielach służby zdrowia i policji.

Wychodząc naprzeciw zainteresowaniom i potrzebom młodzieży, samorząd inicjował wyjścia do kina (np. cykl filmów dokumentalnych „NURT” w KCK), teatru, na wystawy, a nawet na basen.

Młodzieżowa Rada Internatu od lat dziewięćdziesiątych jest współorganizatorem akcji „Świąteczna Paczka”. Początkowo były to rodziny z listy akcji, później- przez kilka lat- dzieci i młodzież z zaprzyjaźnionego i Rodzinnego Domu Dziecka z osiedla Sady, w kolejnych dwóch latach paczki otrzymały też dzieci z takiej samej placówki w podkieleckim Jaworzu. Jednorazowo obdarowani zostali mieszkańcy Domu Samotnej Matki w Kielcach, doposażono świetlicę oddziału onkologicznego szpitala dziecięcego. Od kilku lat pomagamy mieszkańcom internatu znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej.

SEKCJA  MULTIMEDIALNA

Sekcja multimedialna powstała w roku szkolnym 2005/2006 wraz z utworzeniem  pracowni multimedialnej. Przejęła funkcje wcześniej działających: sekcji muzycznej, kółka fotograficznego, klubu filmowego.

Sekcja muzyczna składała się z zespołów, które swoją twórczością uświetniały internatowe uroczystości. Podczas imprez międzyinternatowych (miejskich i międzywojewódzkich banków internatów), przeglądów piosenek (m.in. „Electricus”) zespoły prezentowały własne kompozycje, a także autorskie interpretacje znanych utworów.

Klub filmowy zrzeszał prawie wszystkich wychowanków, ponieważ każdy stęskniony był kinowej rozrywki. Choć przez lata zmieniał się repertuar i jakość odbioru (od wideo do rzutnika multimedialnego), to zainteresowanie wspólnym oglądaniem filmów zmalało wraz ze wzrostem popularności pecet’ów.

Kółko fotograficzne tworzyło kilkanaście osób zainteresowanych nie tylko „pstrykaniem”, ale także wywoływaniem zdjęć w internatowej ciemni. Fascynowały ich klisze, powiększalnik, korex, kuwety, wywoływacze i utrwalacze. Dzisiejsi użytkownicy popularnych cyfrówek często nie rozumieją fenomenu „kliszy” i aparatu analogowego.

Sekcja multimedialna miała też nową funkcję- opiekę nad pracownią multimedialną, która cały rok szkolny 2005/2006 czekała na wyposażenie, ale dopiero następny rok przyniósł 4 pełne stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu. „To był szał” – wychowankowie robili zapisy na godzinne seanse komputerowe i jeden drugiego pilnował, żeby nie przekroczył wyznaczonego czasu użytkowania. 10 lat później – przy „obowiązkowym” posiadaniu laptopa, tabletu czy smartfona oraz ogólnodostępnym wi-fi – zainteresowania pracownią nie obserwuje się.

Członkowie sekcji multimedialnej dbają o oprawę muzyczną i fotograficzną organizowanych imprez, o grę świateł i odpowiednie nagłośnienie. Służą swoją wiedzą i umiejętnościami, przygotowując prezentacje multimedialne na różne okoliczności, wyszukując linie melodyczne na potrzeby karaoke, znajdując materiały i formatując teksty potrzebne do gazetek, kroniki internatu i strony internetowej.

Sekcja współpracuje ze wszystkimi sekcjami w internacie, śmiało można powiedzieć że jest interdyscyplinarna.

PCK  i  WOLONTARIAT

Od wielu lat młodzież internatu aktywnie włącza się w działalność charytatywną we współpracy z następującymi instytucjami: Centrum Wolontariatu, Wolontariatem Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, PCK, Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa, Wolontariatem Diecezjalnym.

Działania wychowanków mają na celu niesienie pomocy osobom potrzebującym i obejmują następujące inicjatywy:

• „Kocioł zupy” – akcja dożywiania osób potrzebujących we współpracy z Parafią św. Wojciecha,
• „Honorowe krwiodawstwo” – mieszkańcy i wychowawcy internatu honorowo oddają krew,
• „Opieka nad schroniskiem dla bezdomnych zwierząt”,
• „Udział w kwestach ulicznych” – PCK, WOŚP,
• „Świąteczna Paczka” – materialne wsparcie dla najbardziej potrzebujących pomocy mieszkańców internatu,
• „Pluszowy Miś” – zbiórki pieniędzy, ubrań, zabawek dla dzieci z domów dziecka,
• „Góra Grosza”, „Szlachetna Paczka” – ogólnopolskie akcje charytatywne,
• Pomoc w nauce dzieciom z Ogniska Wychowawczego Sióstr Szarytek w Kielcach oraz Rodzinnego Domu Dziecka przy ul. Nowowiejskiej w Kielcach,
• Kwesty na terenie internatu na rzecz mieszkańców Domu Samotnej Matki w Kielcach,
• Zakup pomocy dydaktycznych i zabawek do świetlicy szpitala dziecięcego (oddział ortopedyczny i onkologiczny),
• Zajęcia artystyczne przygotowane dla małych pacjentów oddziału onkologicznego i ortopedycznego (m.in. „Przedstawienie wigilijne”, „Mikołajki”, teatrzyk kukiełkowy – „Najpiękniejsze bajki”),
• Organizacja zabawy mikołajkowej i przekazanie paczek dla dzieci z czterech rodzinnych domów dziecka z Kielc i okolic,
• Współpraca z rodzinnym domem dziecka w Kielcach w zakresie zagospodarowania czasu wolnego (wspólne grille, udział młodzieży w dyskotekach i imprezach organizowanych na terenie internatu),
• Zbiórka pieniędzy na rzecz poparzonego dziecka z Domu Dziecka „Kamyk”,
• Zbiórka nakrętek na zakup sprzętu rehabilitacyjnego dla chorych dzieci,
• Pomoc w opiece nad dziećmi niepełnosprawnymi z Przedszkola Integracyjnego w Kielcach,
• Uczestnictwo w kursach „Pierwsza pomoc przedmedyczna”, „ABC wolontariatu”.

SEKCJA  SPORTOWA

Sekcja sportowa była i jest jedną z najbardziej prężnych w internacie. Duży wpływ miał na to fakt, że kiedyś mieszkali tu sami chłopcy – w niebagatelnej liczbie 300.

Młodzież, zawsze chętnie uczestniczyła w rozgrywkach sportowych, takich jak: tenis stołowy, bilard, piłka nożna, siatkówka, koszykówka oraz w zawodach wyciskania sztangi.

Internat współpracował z innymi placówkami w zakresie zajęć sportowych, np.: w Międzywojewódzkim Banku Internatów i Burs. Brały w min udział cztery miasta: Dobczyce (inicjator rozgrywek), Lublin, Kielce, Wrocław. Edycja imprezy trwała 2 lata i miała charakter sportowo-kulturalny (w programie były konkursy sprawdzające wiedzę, zawody sportowe oraz wycieczka fakultatywna organizowana dla wszystkich uczestników przez gospodarza).

W latach 90-tych miały miejsce między innymi turnieje z udziałem młodzieży mieszkającej w kieleckich internatach oraz zawody sportowe w siatkówce, tenisie stołowym, piłce nożnej. Najczęściej nasza młodzież zajmowała I miejsce w klasyfikacjach, ale bywało, że musiała ustąpić pola rywalom i zadowolić się „srebrem”.

Po roku 2000 oferta dla młodzieży została wzbogacona o cykliczne wyjścia na zawody sportowe: piłkę ręczną „Vive- Kielce” oraz piłkę nożną „Korona- Korona”. Zorganizowany był też wyjazd autokarem do Ostrowca na mecz piłkarski Polska-San Marino (wygrany przez Polaków 5:0).

W zawodach w tenisa stołowego zaczęły startować też dziewczęta.

Obecnie internat utrzymuje stały kontakt z Bursą nr 1, Bursą nr 2, Internatem „Plastyka”, Młodzieżowym Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym w Podzamczu Chęcińskim.

Spotkania mają charakter rywalizacji sportowej w następujących dyscyplinach: tenis stołowy, siatkówka, piłka nożna, bilard, koszykówka.

Do dyspozycji młodzieży jest świetlica ze stołem tenisowym, sala do rekreacji ruchowej, organizowane są zajęcia typu fitness oraz cykliczne wyjścia na basen oraz jogging. Młodzież codziennie korzysta z internatowej siłowni, a raz w tygodniu ze szkolnej sali gimnastycznej, gdzie rozgrywa mecze w piłkę siatkową i koszykową.

SEKCJA STOŁÓWKOWA

Sekcja stołówkowa jest najważniejszą sekcją w internacie – któż bowiem nie lubi dobrze zjeść? Jej członkowie  współpracują przy tworzeniu jadłospisów dziennych i tygodniowych, dbając o właściwy dobór składników odżywczych oraz mając na uwadze ulubione smaki młodzieży. Na bieżąco ustalany jest plan dyżurów uczniów, którzy odpowiedzialni są za dopilnowanie porządku w stołówce. Cyklicznie też sprawdzane są pokoje wychowanków pod kątem obecności naczyń kuchennych w pawilonach sypialnianych oraz prawidłowego przechowywania produktów spożywczych.

Sekcja propaguje zasady zdrowego odżywiania się – opracowuje gazetki tematyczne, organizuje spotkania – z panią dietetyk – dotyczące promocji zdrowia w kontekście prawidłowej diety, przygotowuje pikniki promujące zdrową żywność i pozwalające na autorskie zestawienie oferowanych warzyw i owoców.

Członkowie i opiekunowie sekcji dbają, aby wychowankowie przestrzegali zasad higieny i kultury osobistej podczas posiłków, zwracają uwagę na kulturalne zachowanie i odpowiedni strój w stołówce.

Wychowawcy swoim zaangażowaniem kształtują u młodzieży prawidłowe postawy społeczne.

Opracowała Agnieszka Krakowiak